Počuli ste už o eskills.sk ? Ide o masívnu kampaň Európskej komisie na podporu IKT. A o čo tam ide? O test zručnosti z oblasti IT. Začína to úplne jednoduchými otázkami a končí otázkami, pri ktorých by sa zapotil aj IT špecialista. Ale nechcel som hovoriť priamo o eskills, ale príbehu, ktorý sa viaže s jeho vypĺňaním.
Pán riaditeľ nás požiadal, aby sme počas vyučovania vytvorili priestor pre naších žiakov a aby sa mohli zapojiť do tohto zaujímavého projektu. Priestor sme im vytvorili a počas vyplňovania dotazníka mali občas doplňujúce otázky, keďže nie vždy rozumeli zadanej otázke. Jedná otázka, alebo skôr sled otázok ma obzvlášť zaujal. Presnejšie, strhla sa diskusia so zaujímavým vyústením. Žiaci mi prečítali znenie otázky:
Ktorá z nasledujúcich možností môže byť IP adresou servera?:
- youtube.com
- 173.194.34.143
- 195.310.29.6
- 82.119.224.201/kontakty.phtml
A nasledovala debata, spýtal som sa ich „Čo je to IP adresa, z čoho sa skladá?“ odpovedali mi správne, „štyri číslice oddelené bodkami“. Hovorím im „výborne, takže čo ste zistili ?“ a študenti odpovedali „ostali nám iba 2 možnosti“, navádzal som ich ďalej, „a čo ešte viete o IP adresách?“ nastalo na chvíľku ticho, tak som im položil doplňujúcu otázku: „Aké hodnoty môžu jednotlivé čísla nadobúdať?“, a v tom výkrik: „0 – 255“ a mne už stačilo položiť poslednú otázku: „takžeeee?“ a žiaci uhádli správnu odpoveď.
Po teste sme sa trošku porozprávali a žiaci uznali, teoretické vedomosti majú, ale robí im veľký problém si ich vybaviť vtedy, keď ich potrebujú. Preto položím otázku. Je naozaj správne rozkúskovať život na „stovky“ predmetov, ktoré spolu veľmi málo súvisa? Naozaj môžeme život roztrhnúť na maličké nezávisle a nesúvisiace kúsky? Prečo do nich tlačíme poznatky ale neukážeme, ako sa dajú aj v živote použiť?